Güzel günün dostu çok olur derler
Özün bilmez elden bekleme çare
Ne vakit düşersin sırtı dönerler
Sözün düşen dilden bekleme çare
Dedim kelam edim duyarsa mızrap
Belki yare söyler biter ızdırap
Bu hasret gönlümü eyledi harap
Sazın küsmüş telden bekleme çare
Gönüle baharı beklerim gelmez
Sümbül boyun büker yüzü de gülmez
Yaprağı kurumuş dalı su bilmez
Yazın açmaz gülden bekleme çare
Aynur Ozan der ki aşka düşünce
Akıl susar yürek konuşur önce
Soranlara diyor sızılar ince
Nazın geçmez kuldan bekleme çare