Yar babında niyetinse gülü dermeye
Vusla ermeye
Gerek pünhan varmalısın bağban görmeye
Hatrın kırmağa
Gönülde olan hicrana değilsem pişman
Gör ne der şişman
Gerek sıtkın bütün eyle elife baya
Mim dala heye
Dertli olan bayram etmez gör telaşını
Gözü yaşını
Deliye hergün bayram kederi çiye
Merakı neye
Dost bağından gül koparan hardan çekinmez
Nardan çekinmez
Pervane dost için hazır canın vermeğe
Vasla ermeğe
Dost vasfetmeğe Şair Müdami bülbül
İstiyor ki gül
Nişangahi tuş i sine ol kerre meye
Yani Mekke'ye