Erzincan'da yine bir deprem oldu
Duyuverdi her yan acıdan acı
Yıkıldı binalar tarumar oldu
Rabbim bu ne tufan acıdan acı
Analar babalar kardeş bacılar
Yürekleri sardı bütün acılar
Yıllar boyu geçse bitmez sancılar
Bulursa da derman acıdan acı
Yıkıldı evlerin kalmadı taşı
Bütün Türk Milleti döktü gözyaşı
Zehir oldu sanki ekmeği aşı
Gözlere doldu kan acıdan acı
Yavruların sesi arşa dayandı
Ecel geldi kapılara dayandı
Yüzlerce vücutlar kana bulandı
Felek vermez aman acıdan acı
Solmamıştı ellerinde kınalar
Gözyaşlı babalar dertli analar
Aman Allah çöktü koca binalar
Mahvoldu onca can acıdan acı
Bin dokuz yüz doksan iki senesi
Mart'ın on üçünde Cuma gecesi
Yaradanım bitmez kulun çilesi
Yazılmıştır ferman acıdan acı
Çobanoğlu sözün etti nihayet
Acılar acısı oldu felaket
Bu bir deprem değil bu büyük zulmet
Haller oldu yaman acıdan acı