İnsan takvim gibi günde bir yaprak
Herkes bu acıyı çekemez gönül
Vurulmuş kalbinden kanlar akıtmak
Rüzgarlar estikçe döküldü gülüm
Güz gelince poyraz eser savurur
Ateş düştü bu bağrımı kavurur
Kara haberler de çabuk duyulur
Duydukça haberin büküldü belim
Gözüm yaşı ırmak mıdır çay mıdır
Geçen günler sene midir ay mıdır
Bu hasretlik çekilecek yay mıdır
Kanı revan oldu gözümden selim
Bu Sefil Aras'ı saldın dertlere
Hasret koydun bizi vatan yurtlara
Canım kurban olsun her an mertlere
Burnumda tütüyor diyarım elim