Köyler boşaldı şehirler çoğaldı
Digel deli gönül sen de ağlama
Yaylalar koyunsuz kuzusuz kaldı
Digel deli gönül sen de ağlama
Yaşlılar yok oldu öğüt kalmadı
Kesildi ağaçlar söğüt kalmadı
Şu bizim köylerde yiğit kalmadı
Digel deli gönül sen de ağlama
Azdırdık yarayı saran olmadı
Dost dostun yanına varan olmadı
Ecdat mezarını soran olmadı
Digel deli gönül sen de ağlama
Kimi zengin olmuş kimi batıyor
Kimi viranda terleyip yatıyor
Kimi geçim için simit satıyor
Digel deli gönül sen de ağlama
Muhlis Denizer'im derdim bitmiyor
Köyler viran oldu ocak tütmüyor
Ne çare kimseye gücüm yetmiyor
Digel deli gönül sen de ağlama