Isparta'yı nakışınan konuştum
Dedi binbir bakışınan konuştum
Gönül denen şol kuşunan konuştum
İçli birer hikayedir her boyam
Elvan elvan nakle durmuş Isparta'm
Gülleri var Gül benzinden bergüzar
Çizgilerde seyyah olmuş sitemkar
Horasan illere dönmüş halılar
Sarı sarı yatar gurbet bir yanda
Yeşil yeşil biter murad bir yanda
Ak'ları var Akoluk'ta arınır
Al'ların ucuna Honaz sürünür
Göklerin içinden Sidre görünür
Bir gönül miracı diler dağları
Dost der şakır Minasın'ın bağları
Bu ne halı sabah olur gül kokar
Akşam olur ince ince yol kokar
Yaz gelince yayla kokar bel kokar
Yadellere düşsem odur vatanım
Üzerine çıksam gökler seyranım
Mektup gelmez mektup diye okurum
Dost ayrılır dostum diye bakarım
Duman olsam halılara çökerim
Yedi dağın çiçekleri ordadır
Halı efkar yaylasıdır zardadır
Halının yazısı düğüm yazısı
Düğümün içleri parmak sızısı
Sızıyı bilmeyen nasıl okusun
Halı bir destandır gönül üstüne
Aşık hasret yazmış onu dostuna
Odamıza bir Isparta serildi
Sanki bize bir bağ ferah verildi
Eve halı değil dört mevsim geldi
Defne'yi bir uca yaprağ etmişler
Kızlar kirpiğinen imzam atmışlar