Nakkaşımız bizi ezel bi levn-ü reng yazıpdurur
Levh-i gönülden gayrının nakşını hep bozupdurur
Neyler aşık can-u teni ister anı dünü günü
Gel gör anı sevenleri dü cihandan bezipdürür
Yer gök dahı eylenmeden kaalu bela söylenmeden
Kendi cemalin görmeğe gözgümüzü düzüpdürür
Kullab urup canımıza çeker dün gün kendi üze
Niceleri Mansur'layın kül oluban tozupdurur
Bu Eşrefoğlu Rumi'nin aşk deryası meviçleri
Taştan taşa çala-çala mahveyleyip ezipdürür