Yıl altı yüz beşte geldi cihana
Seven gönüllere dolardı Hoca
Hiç yol uğratmazdı ah ü figana
Gümanı kökünden yolardı Hoca
Severdi insanı vermezdi zarar
Her zaman dilinde hazırdı karar
Ellerim sazımda hala yer arar
Ta o zaman buldu çalardı Hoca
Hoca'dır göllere mayayı çalan
O'dur asırlardır dillerde kalan
Gülüp şakımaz mı Hocayı bilen
Alemi neşeye salardı Hoca
Demeyin Eröksüz n'etdi n'eyliyor
Nasreddin Hoca'ya selam eyliyor
Şimdi ozanlar da O'nu söylüyor
Görse bu hale de gülerdi Hoca