Gönül bu bezm-i alemde gelen gelsün gidenden geç
Sana vaslı müyesser olmayan misk-i Huten'den geç
İşittim yad ile işret edermişsin benim ömrüm
Kerem kıl gel gözüm nuru ya andan geç ya benden geç
Nasihat tutar isen gel sakın sen düşme ardına
Eğer geçtiyse senden yürü durma sen geçenden geç
Vücudun koyarım efkara gamlar verdi yağmaya
Dediler ki yeter durdun yürü bürc-i bendenden geç
Kırılaydı şu dünyada dahi kalmayu ben engel
Dediler ki melek-sima periye sen Ömer'den geç