Elif bacım sefil bacım
Nasıl dinecek bu acım
Beni bırakıp da gittin
Getirmeye yetmez gücüm
Bacım demeye doymadım
Bir tek kötü söz duymadım
Ölüsü Antep'te kaldı
Bir kürek toprak koymadım
Bu yol böyle yol mu idi
Kapınızda kul mu idi
Ölüsü bile gelmedi
Namusuna zül mü idi
Baştabip bohçasın vermiş
Kimsesizdi gömdük demiş
Altı çocuğun anası
Kabrini bilen olmamış
Şerif bacım yaşlar döker
Çocuklar boynunu büker
Hacı Resul'ün kızları
Gidiyorlar teker teker
Ölüm gitmiyor ağrıma
Taşlar basarım bağrıma
Onu benden önce aldı
Sitem ederim Tanrı'ma
Ben yandım seni de yaktım
Yenge derdine bıraktım
Cahil idim bilemedim
Senin yuvanı da yıktım
Evliliğin sana yüktü
El kızı üstüne çöktü
Çok düşündüm çok taşındım
Çocuklar boynumu büktü
Kadir kuzu gibi meler
Hacı'nın gözleri dolar
Avunmuyor anam kızı
Şerif saçlarını yolar
Ne diye Omar ne diye
Bohçası geldi hediye
Yaz geldi Elif gelmedi
Aşiret çıksın yaylaya