Sene bin iki yüz seksen ikide
Günün dönümünde azdı pireler
Evde yok amma ille sekide
Ar namus koymadı bozdu pireler
Pire dediğinde kum gibi kaynar
Sanırsın eline zil alır oynar
Okuma üfleme pireye neyler
Derimizi devre yüzdü pireler
Pirenin elinden usandık candan
Yorganın akı da görünmez kandan
Molu'ya gelmeyin aman ha aman
Bizi ok nışana dizdi pireler
Pirenin hası Molu'da vardır
Elinde bir deste gülü de vardır
Gezdiği yerlerde yolu da vardır
Molu adın taşa kazdı pireler
Revai'nin yok pireden tasası
Molu'da oturur beyi paşası
Elinde mızrağı bir de asası
Katlimize ferman yazdı pireler