Geldim indim Karasu'yun başına
İsmim geçti Boğaz köprü taşına
Kimse bakmaz gözlerimin yaşına
Köye gitmek için derman bulunmaz
Şimdi benim sağ olsaydı pederim
Kalmaz idi kasavetim kederim
Tanrı'nın yoludur döner giderim
Yanımda gidecek akran bulunmaz
Namıma verildi aşık Revai
Sancağım Kayseri kariyem Molu
Gülmeden ağlattı tecelli beni
Beni affedecek ferman bulunmaz