Hayli demdir terki vatan etmişim
Bu gurbet ellerde candan usandım
El kahrın çekmede ömrüm puç oldu
Eridi cesedim tenden usandım
Deli gönül ister dağları aşa
Ne kaldı dünyada gelmemiş başa
Bu benim gam yüküm vursalar taşa
Dile gelir der ki senden usandım
Nedir bilmem nedir bunun şifası
Çektikçe çekilir cevr-ü cefası
Şu fani dünyanın yoktur vefası
Vefasız dünyadan dünden usandım
Mahiri gözümden akıttım abı
Ben tekdir bilirim derim Habibi
Aradım lokmanı bulmam tabibi
Oldu yaralarım binden usandım