Şimdi ne söyleyim size
Kasavet serimden kalkmaz
Yandı yürek döndü köze
İnsan hayatından bıkmaz
Dağların kan erise
Kızlar yaylaya yürüse
Dünyayı güzel bürüse
Bu gönlüm kimseye akmaz
Irmaklar gibi çağladım
Aşk ile yürek damladım
Güzele gönül bağladım
Aşk ateşi serden çıkmaz
Görünce boynum bükerim
Gözlerimden yaş dökerim
Gece gündüz ah çekerim
Tanrı onu bana yakmaz
Karşımda gözün süzerdi
Zülfün gerdana düzerdi
Evvel beraber gezerdi
Şimdi hiç yüzüme bakmaz
Der Habib Karaaslan göçmüş
Keklik yuvasından uçmuş
Elin bağı çiçek açmış
Bizim bağın gülü kokmaz