Derdin kitabını yazıp okurken
Görenler hayatın kara dediler
Ömrün tezgahında çile dokurken
Deva bulmaz derdin sar'a dediler
Nice tabiplerin kapısın çaldım
Reçete verdiler ilaçlar aldım
Devasız dertlerin acizi kaldım
Her nere vardımsa para dediler
Gündüz huzur gece uykular kaçtı
Sinem kalkan oldu dertle savaştı
Görenler halime acıdı şaştı
Belki şifa bulun ara dediler
Bize takdir böyle yazmış fermanı
Düşürdü takatim kesti dermanı
Adadım yoluna adak bu canı
Çok düşersin daha zara dediler
Aşık Çatak oldu acı deposu
Aradı buldular beni hepisi
Mevla'ya açılır sabrın kapısı
Kıyamete kadar yara dediler