Alan olmaz satam seni
Usanmış bir kulum senden
Gelir her canlının sonu
Kurtuluş yok çalim senden
İki şeyin gardaşısın
Yokluk ayrılık başısın
Ölüm zehmeri kışısın
Perişandır halim senden
Kimine vuslatlı yarsın
Kimine de gayet zorsun
Bekler mahlukat sırasın
Geçer cahil alim senden
Sana türküler yakılır
Peşinden mahzun bakılır
Nice göz yaşı dökülür
Gülmüş yoktur malum senden
Sonun tabut önün beşik
Demen çocuk genç yetişik
Kimin eden delik deşik
Geçemezler zalim senden
Kul'un ocağın söndürdün
Ateşe verip yandırdın
Bir yığın küle döndürdün
Kurur köküm dalım senden