Yirmi üç Haziran pazartesiydi
Seven dostum hastaneye yatırdı
Demezler ozandı halkın sesiydi
Hemşireler iğneleri batırdı
Kimileri beni görünce kaçtı
Kimi kapı kimi ağzını açtı
Kiminin de derdi vergiyle kaçtı
Bir dost sözü yüreğime oturdu
Ozan Obalı da ziyaret etti
Mustafa Kayalı geldi de gitti
Hacı Kazım Emmi sarılıp öptü
Hasan Akay gönüllere götürdü
Aşık Eraslan da hal hatır sordu
Bir zalimin sözü ateşle kordu
Felek bu sene de silleyi vurdu
Var olan ömrümü yedi bitirdi
Doktor Gülay Hanım melek misali
Sanırım burada yoktur emsali
Dindirdi gözümden şu akan seli
Beni eski hale geri getirdi
Şükrü Yiğit almış birçok hediye
Israr eder ha bunları ye diye
Yakın dostlar gelmez bilmem ne diye
Rasim der ki bu dert beni bitirdi