Konuşurken bizlere
Bakan Atam değil mi
Hak şevkatı gözlere
Çakan Atam değil mi
Düşmanlar elinden ciyerler yanık
Ne arka var idi ne de bir tanık
Nurlu bu vatana çöktü karanlık
Güneş gibi çıkan Atam değil mi
Yaya kırat ile dağları aşan
Vatan paymalına gelip ulaşan
Yüz tane düşmana yalnız güleşen
Allah deyip yıkan Atam değil mi
Kurtardı Türklerin namus arını
Bizlere armağan etti yarını
Düşmanlar gözüne parmaklarını
Hiddet ile sokan Atam değil mi
Aşık Kara kurban olsun yarın da
Atam nurlar ile yatsın yerinde
Ankara dünyanın her diyarında
Güller gibi kokan Atam değil mi