Zamaneye şöyle bir göz at hele
Eş dost ile ahbap yaren kalmadı
Eziyet ederler sadık her kula
Kul hakkı gözeten şeran kalmadı
Baş açık çoğaldı saçını tarar
Cihan birbirinin pundunu arar
Süs verip kendine camiye girer
Hak için camiye giren kalmadı
Gururluk yapanlar insanın piçi
Düşünen kalmadı yoksulu acı
Türlü taam ile tutar orucu
Zulm'edip nefsini yoran kalmadı
Yokluk baş kaldırdı zırhını kuşan
Sanaatsız işçi arada şaşan
Fenler yükseliyor daha da düşün
Cepte harcayacak paran kalmadı
Zevk için koşuyor bayanlar baylar
Beton bina oldu şehirler köyler
Vazife yapıyor boş akan sular
Fakirin halinden soran kalmadı
Yokluk kabul etmez o süslü odan
Avanta bulursan kaz gibi yudan
Zenginlik süsüyle Kabe'ye giden
Söz verip ikrarda duran kalmadı
Düşünüp dünyaya eylerim fikir
Elinde tesbihi ediyor zikir
Parayınan olsa söylemez şükür
Ne yazık engini gören kalmadı
Nasihat eylesen tutmaz oldular
Hakikat yoluna gitmez oldular
Misafiri kabul etmez oldular
Fakire bir yatak seren kalmadı
Hak yolundan eğri yola sapan var
Kötülük düşünüp hile yapan var
Bu dünyada bazı mala tapan var
Zengin çok zekatın veren kalmadı
Zenginin gözü de daima süste
Aşk mektubu taşır durmadan posta
Eğer ki bir fakir olursa hasta
Hal hatır sormaya varan kalmadı
Der Ferrahi n'olur bu işin sonu
Çocuk guzundan çok mektebi tanı
Füzeyle ararlar ay ile günü
Mazlum Hakk'a yalvar çaren kalmadı