Ben pazar yerinde durup dururken
Aydan parlak onun cemalin gördüm
Korka korka ben yanına varırken
Uzattım elimi eline verdim
Şeker mi şerbet mi bal mı dilleri
Kemere sıktırmış ince belleri
Sandım has bahçenin gonca gülleri
Koynunda tomurcak gülünü derdim
Hüseyin gösterdi bu kızı bana
Aşkı yaktı beni kar etti cana
Yıkıldım da döndüm virane hana
Ben kendi kendime ağladım durdum
Aşık bilmez dostu ile hasmını
Kalple çizip yaptım onun resmini
Yaklaştım yanına sordum ismini
Öğrenmek istedim ismini sordum
Kalemle mi çektin kaşını öyle
Nurhan dilin yok mu bir kelam söyle
Getir sen derdini benimle paylaş
Zehir sunsan bana alır da yerdim
Nurhan yaralıyım dayanmam aha
Çektiğim elemler yetmez mi daha
Senin kıymetine biçilmez paha
Olanca varımı yoluna serdim
Ferrahi derkine yari bulaydım
Rakiplerden intikamım alaydım
Ben İskenderun'a gelmez olaydım
Boş yere dolanıp kendimi yordum