Bin dokuz yüz otuz dört senesinde
Şu yalan dünyaya bakmış Ferrahi
On iki yaşına geldiği zaman
Aşkla yüreğini yakmış Ferrahi
Sevda yelleriyle yarışmak için
Erenler cemine karışmak için
Aşkın menziline ulaşmak için
Sazın alıp yola çıkmış Ferrahi
Emine derdine derman olmamış
Sevmiş amma muradını almamış
Şu fani alemde yüzü gülmemiş
Ağlayıp gözyaşı dökmüş Ferrahi
Yaradan yetişsin demiş çareme
Leyla'sın yitirip dönmüş Kerem'e
Genç yaşında yakalanmış vereme
Ömür boyu çile çekmiş Ferrahi
İmami de Ferrahi'nin yolunda
Kendimi seyrettim onun halinde
Bin dokuz yüz altmış dokuz yılında
Ecele boynunu bükmüş Ferrahi