Bilmenem menden neçün ol sevgili canan küsüb
Üzüme bahmaz dehi bir gözleri mestan küsüb
Ağladır ganlar mene ruhsaresi hendan küsüb
Gara günlerde goyub meni meh-i taban küsüb
Könlümün şehrin seraser eyleyib viran küsüb
Bağrımı vermiş keser kirpiklerin elmasına
Aglamagdan gözlerim dönmüş iki gan tasına
Gece-gündüz düşmüşem derd ü gemin deryasına
Rehm gılmaz ah kim öz aşig-i şeydasına
Derdi öldürdü meni bir eylemez derman küsüb
Eyle ki görer meni yaylıg çeker ruhsarıne
Bir zaman goymaz tamaşa eyleyim didarine
Danışar geyrile bahmaz men gedimi yarine
Ne demiş menden regib ol hubların serdarine
Gelmişem erze nehayet eylemez divan küsüb
Bu geder kim söylerem tutmaz men gulağını
Yoluna üz goymuşam basmaz gözel ayağını
Neylerem canımın olmag dehi sağ galmağını
Dönderib üzün yığıbdır gaşını gabağını
Ey könül gel olalım bu dilbere gurban küsüb
Danışıb gülmez üzüne ol periveş Vagıf'ın
Sındırıb könlün yahıb canın müşevveş Vagıf'ın
Ol sebebden canına düşmüş bir ateş Vagıf'ın
Cürmü tegsiri nedir Yareb belakeş Vagıf'ın
Söylerem munca eşitmez dad el-aman küsüb