Aşkın kandilini yaktım yürüdüm
Esti poyraz yeli söndürdü Deniz
Hasretin içimde ağladım durdum
Bu ayrılık beni öldürdü Deniz
Sen benim içimde solmayan gülsün
Bırakın ne olur tomurcuk dursun
Ayrılığa sebep olan körolsun
Bu dert beni yaktı yandırdı Deniz
Ananın kalbini taştan yazdılar
Benim kaderimi baştan yazdılar
Yaşlarımı kanlı yaştan yazdılar
Bilmem yari kimler kandırdı Deniz
Destan yazdım ibret olsun kullara
Benden selam olsun ayrılanlara
Yetimler ağlaşır bakar yollara
Eller bana haksız saldırdı Deniz
Adliyede ne kalemler kırıldı
Aktı gözyaşlarım taşlar delindi
Anlamadım bu ne zalim gelindi
Düşmanları bana güldürdü Deniz
Ben oldum peşinden boynunu büken
Ben mutluydum sen yanımda var iken
Yorganım ateştir yastığım diken
Hasret rahatımı kaldırdı Deniz