Çaya vardım çağladım
Çayda balık avladım
Ben de nazlı yarimi görünce
Hönkür hönkür ağladım
Çaya indim taşı yok
Yüzük buldum kaşı yok
Havada bir kuş gördüm
Benim gibi eşi yok
İndim dere beğlerim
Vay benim emeklerim
Yalnız yalnız yata yata
Çürüdü kemiklerim
İndim dereye durdum
Çifte güvercin vurdum
Şu Ula'da noldum
Araken kendime uygun yar buldum
İndim derelerine
Bilmem nerelerine
Kaytan sinemi sürsem
Mübarek gül memelerine
Şu dağlar dağladı beni
Gören ağladı [beni]
Zencirler kar etmezken
Zülfü bağladı beni
***
H.F. Ozansoy'dan alınan şu dörtlük
Çay Türküsü'ne ait olabilir
Çay içinde taş mı olur
Bundan ince kaş mı olur
Ah Muğla'nın şu kızları
Sarılmakla baş mı olur