Çakır Mehmet, Yatağan'ın Turgut Kasabası'nda yaşayan, halk tarafından çok sevilip sayılan bir tütün ağasıdır. Çakır Mehmet, birçok kişiye iş vermiştir ve yanında çalışanları iyi idare etmesini bilir. Adem de onun yanında çalışan işçilerden biridir. Adem ile Çakır Mehmet aynı zamanda iyi arkadaştırlar ve arkadaşlıkları gün geçtikçe güçlenmektedir. Birbirlerini sık sık yemeğe davet etmeye, birlikte yiyip içmeye başlarlar.
Zamanla, Adem'in kızı Cemile ile Çakır Mehmet'in adı halk arasında birlikte anılmaya başlar. Kimine göre, bu bir dedikodudur; kimine göre ise gerçekten Mehmet ile Cemile arasında duygusal bir ilişki vardır. Bu fısıldaşmalar gittikçe artıp, ulu orta konuşmalara dönüşünce; Cemile'nin babası Adem, iyiden iyiye rahatsız olmaya, Çakır Mehmet'i düşman olarak görmeye başlar. İkisini de tanıyan arkadaşları Adem'e, Çakır Mehmet'in iyi bir insan olduğunu, böyle bir şey yapmayacağını anlatmaya çalışırlarsa da Adem'in kafasındaki sabit fikri değiştiremezler. Adem, gün geçtikçe kafasında, Çakır Mehmet'i öldürmek için planlar kurmaya başlar.
1941 yılının bir sonbahar akşamı, Adem, arkadaşları Hüseyin Çavuş ile Salih Kaplan'ı, bir de Çakır Mehmet'i yemeğe davet eder. Çakır Mehmet, davete gitmek için evden ayrılacakken; eşi Naime içinde bir sıkıntı olduğunu, üstelik gece kötü rüyalar gördüğünü anlatarak Çakır Mehmet'i evden dışarı çıkmaktan alıkoymaya çalışır, fakat başaramaz.
Davete katılanlar, yemek yanında içki de içmeye başlarlar. Adem o gece fazla alkol almamaya gayret eder. Herkes iyiden iyiye sarhoş olmuştur. Çakır Mehmet, alkole karşı dayanıklıdır, bunu bilen Adem, Çakır Mehmet'in içkisine, köpek otu suyu koyarak, onun da sarhoş olmasını sağlar. Yemektekiler birbirlerinin anlattıklarını anlamaz hale gelmişlerdir. Zamanın geldiğini düşünen Adem, yerde serili halının altına daha önceden sakladığı kasap bıçağını çıkarır ve Çakır Mehmet'i kalbinden bıçaklar. Çakır Mehmet, arkadaşının evinde hayatını kaybeder.
Çakır Mehmet'in ölümü, kasabada büyük bir üzüntü ile karşılanır. Halk, Çakır Mehmet'in ağzından, -bazı dörtlüklerinde arkadaşına seslendiği- bu türkü ile onu yaşatmaya çalışır.