(Aşık Feymani)
Hakikat Mecnun değilsem çöl benim nemden bilir
Bir aşk ile çalamazsam tel benim nemden bilir
Gökteki yıldız ne anlar deryada balık halin
Bu derdi kendim çekerim il benim nemden bilir
(Aşık Hazım Demirci)
Bülbül gibi zara girdim gül benim nemden bilir
Dağlardan çok artık derdim kul benim nemden bilir
Rah-ı kadem eylemişem varmak için şahıma
Ayak bastım gidiyorum yol benim nemden bilir
(Aşık Gaderim)
Kuş oldum döndüm yuvaya dal benim nemden bilir
Azlıkla kondum tavaya bol benim nemden bilir
Kurumuş bir yaprak gibi elden ele gezdirir
Yar uğruna sürünürüm yel benim nemden bilir
(Aşık Feymani)
Bir çobanım sürüleri hep emeksiz yayarım
Hesabım kitabım bilmem amma her gün sayarım
Üzüm başka sözüm başka ne söyler ne duyarım
Gafil dudak ne anlasın dil benim nemden bilir
(Aşık Hazım Demirci)
Sır elinden tatlı candan bikes oldum bizarım
Çark eyleyip şeş ciheti tur yaparım gezerim
Bir arıyım kovanımda çiçeklerle pazarım
Aşkım benim peteğimdir bal benim nemden bilir
(Aşık Gaderim)
Bir odayı ışıtamaz elimdeki fenerim
Hakkın ismi dilimdedir zikreyleyip anarım
Bir ocağa girip böyle cayır cayır yanarım
Benden hasıl oldu amma kül benim nemden bilir
(Aşık Feymani)
Feymani'yim bu sohbetin cem olan dördü ile
Biz yaren ahbap olmuşuz dağların andı ile
Canana vuslat beklerim Eyyub'un derdi ile
Her günüm bin asır geçer yıl benim nemden bilir
(Aşık Hazım Demirci)
Deli Hazım şu alemde bir kısmeti karayım
Ben baştan ayağa kadar el vurulmaz yarayım
Yer-Gök arasından büyük bir çukurlu dereyim
Çağlayıp akıp gitse de sel benim nemden bilir
(Aşık Gaderim)
Gaderim'e kim ettirir bilmiyorum ah ü zar
Ama mıyım idrak etmem izanım yok hayr u şer
Yalan dünya fani imiş beyhudedir kisb ü kar
Arkamda miras kalacak mal benim nemden bilir