Evvel bahar yaz ayları gelince
Kızılırmak kenarını sel alır
Mor menevşe bitip boynun eğince
Dost dostuna nergiz sunar gül alır
Haşarı ey deli gönlüm haşarı
Her andıkça didelerim yaşarı
Çok çıkarma zülüflerin dışarı
Esen yeller zülüfünden tel alır
Hezeli ey deli gönlüm hezeli
Güz gelince bağlar döker gazeli
Gözünü sevdiğim Türkmen güzeli
Hiç mi yoktur kapınızda kul alır
Zağlanmış hançerin ağdır bileğin
Hak katında kabul olsun dileğin
Çok sallanma kömür gözlü meleğim
El ariftir gezişinden hil(e) alır
Er Mustafam gurbet elde kaldığım
At binip de kapısına geldiğim
El bağlayıp divanına durduğum
Yaramazsam nazlı yari el alır