Gel gönül güvenme köşke saraya
Kazanıp sefasın sürmemek de var
Gelin ata binmiş ya nasip demiş
Yar ile murada ermemek de var
Yiğidi azletmez cüzi hatalar
Mücevheri sarrafına satalar
Gençliğe güvenme demiş atalar
İnsan bir kararda durmamak da var
Hasreti bu ömrü eyleme zayi
Levh-i mahfuz böyle yazdı künyeyi
Gönül beytullahtır yıkma kimseyi
Bir gördüğ'nü bir de görmemek de var