(Ayşe)
Kapıdan girerken yüzüme baktı
Ciğerimin başını köz etti yaktı
El sözüne uydu yolundan saptı
Küsüm bu dünyada söylemem Necip
(Necip)
Vücudum dermansız halim pek yaman
Zerrece yokmuş da göğsünde iman
Necip'in niyyeti göçmektir heman
Necip sana kurban derim söyleme
(Ayşe)
Geçin ağalar da sedire geçin
Yarimin üstüne ilaçlar saçın
Necip'ten boş kağıdım aldığım için
Küsüm bu dünyada söylemem Necip
(Necip)
Nazlı görümcesin almış yanına
Telli şalını da sarmış beline
Naz ile mi geldin Ayşem yanıma
Necip sana kurban derim söyleme
(Ayşe)
Sen gideli hanayımdan çıkmadım
Ellerime al kınalar yakmadım
Dünya güzel olmuş dönüp bakmadım
Küsüm bu dünyada söylemem Necip
(Necip)
İhtiyat mı eyledin ger bakmaya
Ne has geldin kefenim dikmeye
Sıva kolların suyum dökmeye
Necip sana kurban derim söyleme
(Ayşe)
Hasta dediler de geldim yanına
Şifa gelsin bedenine canına
Böyle işler düşer miydi şanına
Küsüm bu dünyada söylemem Necip
(Necip)
Yüklendi barhanam çekildi göçüm
Affeyle günahım bağışla suçum
Necip'i görmeye geldiğin için
Necip sana kurban derim söyleme
(Ayşe)
Kabri kazılmış da ettedir canı
Şükürler Mevla'ya yanımda bari
Yalvarırım Tanrı'ya almasın canı
Küsüm bu dünyada söylemem Necip
***
Burada Necip son kez Ayşe'ye bakar, ruhunu
teslim eder. Ayşe, şu iki haneyi daha söyler:
Evlerinin önü bir dönüm avlu
Avlunun içinde kır atı bağlı
Necip'in yüreği de ulu dağlı
Küsüm bu dünyada söylemem Necip
Yüksekten götürün Necip'in salın
Üstüne atın da bu acem şalın
Yanıma gelmeden muhannet yarim
Küsüm bu dünyada söylemem Necip